مدرسه علمیه ریحانه الرسول (س) نکا

سلام همراهان عزیز

این روزها تلنگری شد برای بیشتر اندیشیدن ،به فکر هم بودن ، به یاد غربت مولا بودن وبه یاد قیامت وقبر و….

تداعی شدن قیامت ، آن لحظه ای که مادر از فرزند وهمسر از شوهر و…فرار می کنند وهر کسی به فکر خودش است .

این روزهای کرونایی تلنگری است که از خواب غفلت بیدار شویم وبیشتر از گذشته دلمان هوای امام زمانمان را بکند و از لایه روزمرگی بیرون بیاییم وکمی بیشتر بیندیشیم که چه شد غربت وغیبت آقا اینقدر طولانی شد وبرای ما نبودنش عادی؛ 

هر چند در این روزهای وانفسا هستند مریدان ویاران آقا که برای آمدنش سر از پا نمی شناسند وپله پله نردبان تقواواز خود گذشتگی را بالا می روند وقدمهایی برای ظهور برمی دارند .

عید امسال با همه سالها فرق دارد ،کمی به عقب برگردیم وجنب وجوشهای سالهای قبل را بنگریم ، می بینیم همه آن دویدنها بی ارزش بود ،برای چه آن همه تلاطم وبی قراری ، برای نو شدن سال، برای یک سال از عمری که رفت وبازگشتی ندارد وره توشه اندکی شاید جمع کرده باشیم ، امسال کرونا بهانه ای شد که کمی از دور ببینیم آن سالهای رفته را ….

واما آیا برای نبودن یار اینقدر بی قراریم ، آیا اصلا حس می کنیم که چیزی کم داریم ، شاید این خانه نشینی ها بهانه ای شود تا به یاد غربت وتنهایی عزیز زهرا بیفتیم وبرای آمدنش مضطرّ شویم ودست به دعا

التماس دعا